Volg bij het presenteren van een casus tijdens supervisie de onderstaande structuur om duidelijkheid en efficiëntie te garanderen. Probeer uw presentatie onder de 10 minuten te houden en gebruik de volgende vijf onderdelen: Inleiding, Evaluatie, Interventie, Resultaten en Feedback. Focus op klinisch relevante informatie en sluit af met een duidelijke vraag of reflectie om de discussie te sturen.
1. Inleiding (1 min)
Naam, leeftijd, afkomst, opleiding, beroep, woonplaats, huidige situatie, reden van consult, fase (beoordeling, interventie of follow-up), aantal afgeronde sessies.
Alan, 25 jaar oud, oorspronkelijk uit Colombia, geen hogere opleiding, Glovo-rijder, woonachtig in een gedeeld appartement in Badalona. Twee jaar geleden geëmigreerd, beperkte financiële middelen, aanvankelijk hulp gezocht vanwege een depressie. We bevinden ons momenteel in de interventiefase en dit is de achtste sessie.
2. Beoordeling (2 min)
Geïdentificeerde problemen (anekdotische, niet-klinisch relevante gegevens weglaten), klinische geschiedenis en therapeutische doelen.
Hij heeft een depressieve stemming, voelt zich sociaal geïsoleerd en gebruikt alcohol om zijn stemming te reguleren. Hij meldt dat hij moeite heeft met het voltooien van dagelijkse taken (heeft waarschuwingen gekregen op zijn werk). Hij heeft twee eerdere depressieve episodes in Colombia tijdens zijn adolescentie. Hij heeft een conflictueuze relatie met zijn moeder. Belangrijkste doelen: zijn stemming verbeteren, een ondersteunend netwerk opbouwen en zijn alcoholgebruik verminderen of stoppen.
3. Interventie (2 min)
Algemeen behandelplan en interventies die tijdens recente sessies zijn gebruikt.
We werken aan een gedragsactivatieprogramma voor depressie, met als doel disfunctioneel gedrag (bijvoorbeeld isolatie, piekeren, alcoholgebruik, zelfkritiek, uitstelgedrag) te vervangen door functioneler gedrag (bijvoorbeeld sociale contacten, fysieke activiteit, zelfacceptatie, het voltooien van taken).
4. Resultaten (2 min)
Algemene reactie op de interventie, geboekte vooruitgang en volgende stappen.
Hij liet positieve vooruitgang zien in de eerste sessies (verbeterde stemming, meer activiteit, minder alcoholgebruik), maar lijkt nu te stagneren. Mijn plan is om de strategie van gedragsactivatie te versterken: actie ondernemen om de stemming te verbeteren in plaats van te wachten tot je gemotiveerd bent. Echter…
5. Feedback (4 min)
Moeilijke punten (bijv. gemiste sessies, slechte reactie op de behandeling, behoefte aan doorverwijzing, nieuwe uitdagingen) en verzoek om suggesties.
Hij zegt sessies op het laatste moment af en heeft moeite om de taken die ik voorstel uit te voeren, hoewel we een sterke therapeutische band hebben opgebouwd. Wat zou u voorstellen? Ik overweeg ook of farmacologische ondersteuning nodig is.
